Het is twee uur in de nacht. Het is donker. Toch ben ik wakker. Naast mij hoor ik Noa verwikkeld in een gevecht. “Zou ze het zelf oplossen? Niet op alles direct reageren. Laat haar maar even.” Het gerommel gaat dan over in frustratie en gehuil. Ik doe het licht aan.

Noa ligt als een rupsje gewikkeld in een cocon van een deken en laken. Ze kan geen kant op. “Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?” Het kost mij enige moeite om Noa uit de wirwar te krijgen. “Wie heeft sowieso die lakentjes bedacht. Waar is dat eigenlijk goed voor?” bedenk ik mij nog. Je krijgt het zo geleerd van de kraamzorg en het zal best een bedoeling hebben. Ik vind het maar een gedoe. Ik leg Noa aan mijn borst. Binnen een paar minuten slaapt ze weer in. Voorzichtig leg ik haar naast mij neer in de co-sleeper onder de deken en het lakentje, wetend dat het hele tafereel zich over een paar uur weer zal herhalen. “Morgenochtend toch eens naar een andere oplossing zoeken.”...
Lees de hele blog van Kim en haar ervaring over de Puckababy Bag 4 Seasons hier
Kim Kruit - Ingewikkeld: Dekens, lakens en (duur)zame roze slaapzakken